เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2554 มิ่งขวัญ แสงสุวรรณ ส.ส.พรรคเพื่อไทย ได้ยื่นญัตติขออภิปรายทั่วไปเพื่อลงมติไม่ไว้วางใจนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีเป็นรายบุคคล รวม 10 คน (จากพรรคประชาธิปัตย์ 6 คน และพรรคภูมิใจไทย 4 คน[1]) ประกอบด้วย

โดยฝ่ายค้านให้เหตุผลว่า รัฐมนตรีดังกล่าวบริหารราชการแผ่นดินล้มเหลว ไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ตามที่ได้แถลงนโยบายต่อรัฐสภา การปฏิบัติและการบังคับใช้กฎหมายไม่มีความถูกต้อง เป็นธรรม ใช้กฎหมายลิดรอนสิทธิเสรีภาพของประชาชน ปล่อยปละละเลยให้เกิดการทุจริต จงใจบิดเบือนการแข่งขันอย่างเสรีและเป็นธรรม ปล่อยให้มีการกักตุนสินค้า การผูกขาดโดยเอกชน ไม่รักษาผลประโยชน์ส่วนรวม แทรกแซงการรับรู้ข้อมูลข่าวสาร ไม่ส่งเสริมสัมพันธไมตรีและความร่วมมือกับต่างประเทศ โดยแนบคำขอยื่นถอดถอนรัฐมนตรีดังกล่าวทุกคน ยกเว้นกษิต ภิรมย์[2]

สำหรับเหตุผลที่ฝ่ายค้านยื่นถอดถอนอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี นั้น ประกอบด้วยสี่ประการ ได้แก่ 1. กรณีการสลายการชุมนุมเมื่อเดือนเมษายนและพฤษภาคม พ.ศ. 2553 ซึ่งเป็นผลทำให้ช่างภาพชาวญี่ปุ่นเสียชีวิตหนึ่งคน 2. การใช้อำนาจแทรกแซงกรมสอบสวนคดีพิเศษและสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ทำให้กระบวนการยุติธรรมไม่เสร็จตามระยะเวลาของกฎหมาย 3. ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่กรณีเหตุวางเพลิงห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัลเวิลด์ เนื่องจากมีกำลังทหารอยู่ใกล้เคียง และมีทีมดับเพลิงอยู่ภายใต้ห้างนับสิบทีม แต่ไม่สามารถป้องกันเหตุได้[3] และ 4. กรณีใช้อำนาจแทรกแซงกรมสรรพากรและองค์กรที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินคดีกับบริษัทฟิลลิป มอร์ริส ไทยแลนด์ จำกัด ซึ่งนำเข้าบุหรี่จากฟิลิปปินส์ และเลี่ยงภาษีอากร ทำให้รัฐเสียประโยชน์กว่า 68,000 ล้านบาท[3]

ด้านอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ชี้ว่า ฝ่ายค้านไม่ระบุเหตุผลการยื่นญัตติให้ชัดเจน อาจไม่ถูกต้องตามรัฐธรรมนูญ ซึ่งอภิสิทธิ์ชี้ว่า หากฝ่ายค้านไม่ยอมเปิดเผยเหตุผลที่ชัดเจน อาจทำให้ไม่สามารถอภิปรายได้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการวินิจฉัยของประธานรัฐสภา[4]